Jonge kinderen hebben een enorme drang om de wereld om hun heen te ontdekken. En dat is maar goed ook. Zonder die drang zou een kind zich niet goed ontwikkelen. De drang de wereld te ontdekken stimuleert het kind te gaan zitten, kruipen, lopen, praten, sociale contacten aan te gaan en dergelijke.

Maar deze behoefte om de wereld om zich heen te ontdekken vraagt van de leidsters behalve aanmoediging ook begeleiding en begrenzing. Een kind heeft regels nodig. Dat is nodig voor de veiligheid van het kind. Begeleiding en begrenzing brengen het kind ook de basisregels bij van de sociale omgang. Door te begeleiden en te begrenzen leert het kind tevens normen en waarde. Zo leert een kind ook rekening te houden met de gevoelens en wensen van anderen.

Regels bieden een kind houvast en duidelijkheid en hierdoor ook veiligheid. Het kind weet zo wat er van hem of haar wordt verwacht. Omgekeerd weet het kind ook wat het van de leidsters kan verwachten. En deze duidelijkheid en veiligheid helpen het kind weer om het zelfvertrouwen op te bouwen.

Het is erg belangrijk voor de sfeer in een groep dat iedereen zich aan de regels houdt. De taak de grenzen te bewaken ligt in de handen van de leidsters. Zij moeten aangeven waar de grenzen liggen en de kinderen aanspreken indien zij hierover heen gaan. Grenzen stellen betekent overigens niet alleen dingen verbieden, maar ook aangeven wat wel mag.

Het aftasten van grenzen is normaal gedrag. Vaak zullen juist de kinderen die behoefte hebben aan deze grenzen ze gedurende een langere periode aftasten en overschrijden. Wees consequent en vastberaden; dat wordt beloond.

Bron: Het Belang van Grenzen Stellen – T. de Vos – van der Hoeven